از همه دوستانی که در این چند روز چه به طور خصوصی و چه به طور عمومی تسلیت گفتند تشکر میکنم. به طور خاص از علی کریمی عزیز، فواد، ایمان ، امین، افشین، یاور،فردین، زینب، مهشید، داوودشاکری، حسین، مرضیه، محمدصادق اسلمی، آتنا، سامان ، حسن کشاورز، وحید نصیری، فاطمه ، آرمان سلیمانی، احسان، مجید، سمیرا، آذر و تمام دوستانی که با نام مستعار کامنت گذشتند. بعضی از پیام ها عمیقا دلگرم کننده بود و مایه‌ی آرامش، تشکر مضاعف بابت آن ها.
زندگی ادامه دارد.
توضیحی درباره‌ی به روز نشدن وبلاگ:
در یک ماه گذشته زمان شخصی من کمتر در اختیار خودم بوده است و این تا حد زیادی بر نحوه‌ی فعالیتم اثر گذاشته است. وبلاگ نویسی کار اصلی من نیست، و دیر یا زود این ناهمگونی هابی و حرفه خودش را نمایان میکرد. به هر حال. بارها در این یک ماه دست به کیبرد شدم تا چند کلمه‌ای بنویسم، اما کیفیت آن چیزی نبود حداقل استانداردها را هم داشته باشد، نتیجتا ننوشتن را بهتر از بیهوده وقت شمارا گرفتن یافتم.
خبر خوب این که تغییراتی در ساختار فروش زمانم به وجود آمده است به اصطلاح فلکسیبل شده است و این فرصت حداقل یک ساعته‌ای را در روز فراهم میکند که به اینجا برسم. امیدوارم این فرصت به وجود آمده، بیشتر از آنکه اثرش را در کمیت نشان بدهد، در کیفیت نمایان شود.
دوستان پیگیر مباحث فنی قول داده شده میشوند. دو نکته: یکی این که هر زمان گفته شد در فلان موقع فلان پست را مینویسم، بدانید نمی نویسم 🙂 عمدی نیست. اما بررسی آماری این را به من نشان داد، اگر صدرا سنج داشتیم احتمالا در پایین ترین نقطه می‌ایستاد عقربه‌اش. پس خیالتان راحت. سعی هم میکنم دیگر قول زمان دار ندهم. دو این که مدیوم مناسب مطرح کردن مباحث فنی را پیدا کرده‌ام اما هربار مشکلی(عموما سخت افزاری) از تولید محتوا جلوگیری میکند. به محض حل شدن مشکل دست به کار خواهم شد.
ضمنا یکی از دوستان مسئولیت بازنشر بعضی از نوشته‌های اینجا در ویرگول را برعهده گرفته است. دوستان زیادی را تا به حال سفارش به مهاجرت از بلاگر های ایرانی کرده‌ام. اما این بار سفارش به مهاجرت به این پلتفرم میکنم. در ستایش آنچه که تیم ویرگول انجام داده است اینجا نمیشود نوشت، رشد سریع غبطه برانگیزی دارند و میتوانید با خیال راحت از یک سرویس درست درمان استفاده کنید، اگر هنوز مرددید برای وبلاگ نویسی یا مهاجرت از بلاگفا و امثالهم.
