سافرینگ

۳۵ دیدگاه‌ها

میخوام حرف تکراری بزنم.

زندگی سراسر رنجه. چه بخوایم چه نخوایم. چه خوشمون بیاد، چه خوشمون نیاد. شما چه تو ثروتمند ترین خانواده دنیا بدنیا بیای، رنج میکشی چه تو ایران. چه چیزی زندگی آدمها رو متفاوت میکنه پس؟

اون انتخاب های ماست برای این که چه رنجی بکشیم. بیشتر رنج هایی که میبریم بی فایده ن. اما یه تعداد محدودی هم هستن که جایزه همراه خودشون دارن. ما رو از نقطه الف به نقطه ب میبرن.

وزنه زدن رو تصور کن. سراسر درد و رنجه. اتفاقی که توی باشگاه برای شما میفته اینه که داری نابود میکنی عضلاتت رو. چرا ؟ چون بدن بعد این رنج بدن یاد میگیره که خودش رو بازسازی کنه و دفعه بعد قوی تر بشه. یک سال بعد ساید افکت این ساختار رنج و بازسازی میشه این که پیرهنتون تو تنتون قشنگ وای میسته.

یکی از دوستام پرسید میخوام از طریق فلان کار ماهی ده تومن در بیارم. گفتم میشه دوسال زمان میبره. گفت میدونی من آدم این که اونقدر خودم رو بخاطرش اذیت کنم نیستم. گفتم اره میدونم. ولی نگفتم بهش که تو در هر صورت این دوسال رو قراره رنج بکشی. چه برنامه ریزی کنی براش چه نکنی.

احتمال زندگی آدمهای موفق یه چیزی شبیه برنامه ریزی و انتخاب دقیق رنج هاست. اولویت بندی بین این که کدوم درد رو میخوام امروز تحمل کنم و چقدر میتونم تحمل کنم. هر چی پله بالاتری میری رنج های بزرگتری رو میتونی تحمل کنی. جف بزوس هر روز میلیون ها دلار پول از دست میده، این اتفاق برای ۹۹ درصد ادمهای کره زمین یعنی پایان زندگی شون. شما هر چی بیشتر بری باشگاه وزنه های سنگین تری میتونی بزنی.

خوشبختی چی میشه؟ احتمالا کسی که این رنج ها رو قبول کنه، بهشون مسلط بشه و مسیر رو بدونه میتونه به صلح برسه با خودش. استرس و فشار حاصل اینه که من باید یه جایی باشم که نیستم، این زندگی رو تلخ میکنه. ادمی که به رنج هایی که میبره مسلطه، یاد میگیره آروم باشه.

من بارها شده تو اسنپ نشستم برای رسیدن به یه پرواز یا قرار و اگر نمیرسیدم سر ساعت خیلی خیلی ناراحت میشدم. تنها کاری که از دستم برمیومده این بوده که گوگل مپ رو باز نگه دارم تا ببینم چقدر دیگه میرسیم. کار بیشتری نمیتونستم که بکنم. احتمالا آدمهای خوشبخت هم همینن. نقشه دستشونه تو اسنپ نشستن و منتظرن که برسن.

نشستن تو اسنپ رنجه.



  1. افشین گفت:

    چند هفته ای میشه که درگیر کتاب‌ the subtle art of not giving a f**k شدم و صدرا امروز تو میای و دقیقا چکیده ای از‌ مطالب همون کتابو میگی، نمیدونم اینو چی تلقی کنم. کوچیک بودن دنیا؟ 🙂

  2. رضا گفت:

    پناهیان تو جلساتی به اسم تنها مسیر دقیقا همین موضوع رو به شکل خیلی زیبایی توضیح داده

  3. صدرا؛
    چقدر این پستت به موقع بود.
    رنج. مارک منسن همش همینو میگه.
    صدرا نمی‌تونی در مورد تحمل رنج یه ایده بدی؟ اون‌جایی که رنج فشار آورده خرخره‌تو گرفته. داری خفه میشی. اینجاها چیکار می‌کنی؟
    یه وقتایی زندگی خیلی سخت میشه. خیلی

    1. محمدعلی گفت:

      با اجازه.
      راه حلی که برای من جواب میده .تعطیل کردن برای مدتی و رفتن سراغ کاری که حواسمون رو ازش پرت کنه.و برگشتن بعد از مدت کوتاهی تا بتونی نتیجه رو ببینی

  4. محمدرضا گفت:

    به به
    یه نوشته خوب دیگه ازت!
    دمت گرم که مینویسی و یادآوری میکنی بعضی چیزا رو واسمون :**

  5. اطهر گفت:

    اقا قبول کن پای سخرانی پناهیان نشستی
    اونجا که میگه زندگی در حقیقت مدیرت رنج ها است
    بعد میگه اون حدیث معصوم را
    در عجم از مردم که دنبال چیزی میگردن که نیست
    میپرسن چیه که نیست
    معصوم‌میفرماد اسایش!

    1. سارا گفت:

      سلام. ببخشید اسم کوچیک این اقا یا خانم پناهیان چیه؟
      سرچ کردم اسم یک حجت السلام بالا امد

      1. علی گفت:

        سلام، علی‌رضا پناهیان. همون روحانی که تو سرچتون بهش رسیدید.

  6. محسن گفت:

    بهتره کامل ترش کنیم و به قول شوپنهاور بگیم زندگی آونگیه بین کسالت و رنج

  7. دری گفت:

    خیلی منتظر پست جدید بووودیم.

  8. من البته به درجه‌ای از عرفان رسیدم که در اسنپ نقشه هم باز نمی‌کنم.

    یاد گرفتم در همون لحظه، همونجا باشم و ببینم چه چیزی میتونم از دنیا یاد بگیرم، هوای گرم چه لذتی داره و موسیقی مزخرف راننده چطور میتونه بهم یادآوری کنه که موسیقی خوب یعنی چی.

    با مهر
    یاور

  9. نفیسه گفت:

    چند روز قبل مطلبی در مورد بازیگر هندی خوندم که اخیرا خودکشی کرد . او ادم موفقی بود و در ۳۴ سالگی فراتر از رویاها و ارزوهای خودش رفت. به نظر می رسه حتی اگر با نقشه خیلی هم زود به هدف برسی بازهم خوشحالی دوام چندانی نداره و رنج همچنان هست. ولی هیچکس رو ندیدم از خودش بپرسه ایا این زندگیه ؟ ایا نرماله که رنج باشه؟ یا اصلا رنج چیه ؟ شاید رنج هم مثل همه چیزهای دیگه ای که ساختیم باشه؟
    https://www.youtube.com/watch?v=tcz07ZnWIDM

  10. ایمان گفت:

    لقد خلقنا الانسان فی کبد (همان ما انسان را در رنج آفریدیم (سوره بلد یه ۴)
    والعصر، ان الانسان لفی خسر (سوگند به عصر* که همانا انسان در زیانکاری است)( سوره عصر آیات ۱ و ۲)

    1. ایمان گفت:

      و مولانا: همه‌ی رنج‌ها از آن می‌خیزد که چیزی خواهی و آن میسّر نشود. چون نخواهی، رنج نمانَد. (فیه‌ما‌فیه)

      1. علی مردان ریگی گفت:

        موافق نیستم چون بعضی رنجا اجتناب ناپذیره و ربطی به خواستن نداره .
        مث مردن

        1. ایمان گفت:

          ممنون دوست عزیز. از نظر مولانا مرگ رنج نیست (البته من هم مرگ را رنج نمی‌دانم).

        2. ایمان گفت:

          سلام دوست عزیز. مرگ از دیدگاه مولانا رنج نیست (من هم مرگ را رنج نمی‌دانم. دیدگاهم به دیدگاه محمدرضا شعبانعلی (لینک زیر) نزدیک است.
          http://mrshabanali.com/%D9%85%D9%86-%D9%88-%D9%85%D8%B1%DA%AF-%D9%85%D9%86/

  11. صدرا وبلاگ تو یکی از جاهاییه که وقتی حالم بده و هیچ امیدی ندارم، بهشون سر میزنم. به امید اینکه چیز جدیدی نوشته باشی یا تو نوشته های قبلت چیزی پیدا کنم که خوراک ذهنم بشه. تو بیشتر مواردم موفق بودم.

  12. MehdiArman.ir گفت:

    بنظرم دقیقا همینطوره که میگی و کاملا موافقم باهات…

  13. ثنا گفت:

    سلام وقت بخیر
    حرف هاتون رو دوس داشتم و آرامش را برام پدید آورد ممنون :))
    در پناه حق موفق و سلامت باشیم … :))

  14. شهابی گفت:

    زندگی یک رنجنامس (شوپنهاور)، خوشبختی هم پس برطرف مشکلات زندگی

  15. عفت گفت:

    سلام
    امکانش هست آدرس دقیق ایمیلتون رو بدید.

  16. عیسی گفت:

    سلام. پست خیلی جمع و جور و در عین حال خیلی جذابیه. من قبلا یه مقداری راجع به این قضیه مطلب میخوندم متاسفانه محتوای فارسی خیلی کمه (کلا تو همه ی قضایا محتوای فارسی که به درد جامعه معاصر بخوره کمه. حداقل تا اونجایی ک من میدونم). ۲ تا کتاب هستن The Subtle Art of Not Giving a Fuck و Everything Is Fucked از مارک منسون که با زبون خیلی خودمونی و مثل نوشته های شما (خود مارک منسون هم وبلاگنویسه) نوشته خیلی جالبه و به هرکی میشناسم پیشنهاد میکنم. ایضا پادکست هلی تاک HelliTalk که فارسی هم هست راجع به این داستان توضیح میدن. ممنون که مینویسی.

  17. حبیب گفت:

    لطفا آدرس ایمیلتان را در سایت قرار دهید در صفحه در باره من آدرس ایمیل را در یک تصویر قرار داده اید ولی متاسفانه لود نمی شود.
    با تشکر

  18. کیوان گفت:

    نکته زندگی آدم های موفق اینه که از خود لحظه لذت می برند. اینکه تو اسنپ هستم و ترافیکه خوب کاری از دستم بر نمیاد احتمالا جز لذت بردن از گوش دادن به چیزی یا حتی خوندن چیزی یا شاید انجام تماس های عقب افتاده

  19. علی مردان ریگی گفت:

    سلام جناب آقای صدرای عزیز !
    ضمن احترام به مطلبی که بیان فرمودید ، من هم اینجوری فکر می کردم همش پشت سر هم بدبیاری می آوردم وشده بود قانون زندگیم تا اینکه یه روزی تصمیم گرفتم روش فکر کرددنم را عوض کنم پس فکر کردم دنیا همش بهشته و هیچ رنجی وجود ندارد ، خیلی جالب بود که واقعا همینطور هم شد.
    این حرف کلیشه ای را که ۹۰% درصد مردم دارند را رها سازید .
    این جهان آیینه باورهای ماست.
    این جهان کوه هست و فعل ما ندا

  20. شهابی گفت:

    از این جمله خوشم آمد : “احتمال زندگی آدمهای موفق یه چیزی شبیه برنامه ریزی و انتخاب دقیق رنج هاست.”

  21. راتین گفت:

    این به دید آدم بستگی داره، هرچقدر به زندگی با دید سختی نگاه کنی، چندین برابر برات سخت تر میشه.

  22. میلاد گفت:

    آقا فکر کنم یادت رفته که یه وببلاگ هم داشتی؟:)))))

  23. جواد گفت:

    ببخشید آدرس فید سایت چیه؟

  24. پرستو گفت:

    دقیقا درسته
    انتخاب های ماست که میزان رنج کشیدن مارو مشخص می کنه اما در زمینه خوشبختی باید گفت به میران نظم و مداومت و پشتکار در کارهامون بستگی داره

  25. شهابی گفت:

    درود، خیلی وقتی ما رسیور هامونو رجیستر گردیم اما دریغ از یک برودکست

  26. جملاتتون منو یاد کلمات “مارک منسن” عزیز می‌اندازه. کسی که معتقده جهان بر پایه‌ی رنجه… . این ما هستیم که رنج‌هایمان را انتخاب می‌کنیم. رنجی که حاصل از تلاش است. چه خودآگاه و چه ناخودآگاه.

  27. مجتبی گفت:

    رنج بردن نقطه اشتراک همه آدم‌های دنیاست. همه‌مون رنج رو تجربه میکنیم. همه‌مون توی زندگی رنج میبریم.
    اما چیزی که تفاوت ایجاد میکنه؛ چیزی که باعث میشه تا زندگی یک نفر با وجود پر از رنج بودنش همراه با رضایت باشه، همراه با احساس موفقیت و شادی باشه، اینه که اون شخص حس میکنه انتخاب رنج‌ها و مدل مواجهه با اون‌ها با خودشه.
    اینکه چه مدل رنج‌هایی رو توی زندگی تجربه کنه، تصمیمیه که خودش گرفته. اینکه چطوری با این رنج‌ها کنار بیاد با خودشه. برنامه ریزی میکنه واسه رنج های انتخابی خودش.
    به عنوان مثال:
    هیچ کسی آگاهانه تصمیم نمیگیره که منظم سیگار بکشه، سبک زندگی ناسالم داشته باشه و توی پنجاه سالگیش در حین راه رفتن کنار خیابون، یهو سکته کنه و بیفته بمیره!
    اما آدم‌های زیادی هستند که خودشون آگاهانه تصمیم می‌گیرن تغذیه سالم، تناسب اندام همراه با ورزش و سبک زندگی سالم رو برای خودشون ارزش قرار بدن و زندگی کنند. البته که این‌ها هم ممکنه توی پنجاه سالگی سکته کنن و بمیرن، اما تلاشی که از دستشون بر میومده رو برای خودشون و در محدوده اراده‌شون انجام داده‌ن.
    تفاوت‌ها همینجاست.

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *